Baśń o całkiem innej królewnie

Na okładce jest narysowana różowa królewna, książeczka ma różowy grzbiet i różową wstążeczkę-zakładkę. Czyli coś dla moich synków. Szczególnie dla starszego, który nie chce przyjąć do wiadomości, że jak coś jest różowe, to facet powinien trzymać się z daleka. No i dobrze, bo gdyby było inaczej, to nigdy nie przeczytałabym o Aurelce.

I miałabym czego żałować, bo to naprawdę świetna opowieść: dowcipna, z kapitalnie poprowadzoną akcją i mnogością zaskakujących zwrotów, mądra i pomysłowa. I wzruszająca, bo na ostatnich stronach normalnie się popłakałam, ku zdumieniu własnemu i dzieci.

Nie był to pierwszy raz, gdy pani Roksana Jędrzejewska-Wróbel doprowadziła mnie do takiego stanu, kiedyś opowiem Wam o moich wrażeniach z lektury „Kamienicy”, którą kupiłam – teoretycznie – dla dzieci, ale wciągnęła mnie niepostrzeżenie podczas rozpakowywania paczki z wydawnictwa i po godzince z hakiem, gdy odkładałam ją ocierając oczy, już wiedziałam, że jeszcze za wcześnie, by czytać ją chłopakom.

Aurelka jest świetna. Myślę, że znakomicie nadaje się jako odtrutka na księżniczko-wróżko-Barbiszony, szczególnie dla znękanych rodziców. Nie mam córki, więc nie mam też pojęcia, jak to jest obcować z różem na co dzień, ale wyobrażam sobie, że można poczuć przesyt. A i dziewczynki warto zapoznać z tą całkiem inną królewną, bo jest prawdziwsza niż plastikowe lale: złości się, wstydzi, popełnia błędy. Większość bohaterów tej opowieści też jest inna niż to się zwykle przyjęło: królewicz wcale nie jest dzielny, smok nie jest groźny, czarownica jest dobra, a wilk nikogo nie zjada. Pani Roksana rozprawia się z kilkoma baśniowymi stereotypami i czyni to z takim wdziękiem, że nie można się nie uśmiechnąć.

Bardzo polecam: dziewczynkom i chłopcom, mamom i tatusiom, babciom i dziadkom. Ależ okropnie wygląda to nagromadzenie końcówek na -om!

Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Maleńkie królestwo królewny Aurelki, Wydawnictwo Bajka 2009.